Fosfaatrechten blijven in beginsel van de pachter tenzij er sprake is langdurige pacht van gebouwen en/of grond. Dan kan de verpachter bij einde van de pacht aanspraak maken op een deel van de fosfaatrechten. De Hoge Raad heeft deze eerdere uitspraak van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden bevestigd. Nu een hogere rechter de eerdere uitspraak heeft bevestigd is de kans groot dat bij vergelijkbare zaken eenzelfde uitspraak wordt gedaan.

Uitspraak bevestigd

De Hoge Raad heeft de eerdere uitspraak bevestigd (zie ECLI:NL:HR:2023:1756).

Eerdere uitspraak

De belangrijkste conclusies uit de eerdere uitspraak zijn:

• Fosfaatrechten zijn in principe van de pachter indien hierover niets is geregeld in de pachtovereenkomst.
• Indien er sprake is van langdurige pacht van gebouwen en/of grond kan de verpachter, bij beëindiging van de pacht, aanspraak maken op de fosfaatrechten. Hiervoor gelden de volgende voorwaarden:
  • Op 2 juli 2015 was er sprake van een reguliere pachtovereenkomst of een geliberaliseerde pachtovereenkomst die bij aangaan 12 jaar of langer duurt.
  • Het betreft een hoevepacht of pacht van minimaal 15 ha of pacht van een gebouw specifiek ingericht voor de melkveehouderij.

Verdeling van de fosfaatrechten

Indien aan de bovenstaande voorwaarden wordt voldaan worden de fosfaatrechten als volgt verdeeld: 50% wordt toegekend aan de gebouwen en 50% wordt toegekend aan de grond. Het gaat dan om de situatie op 2 juli 2015. Daarbij wordt rekening gehouden met de verhouding eigendom en pacht van de grond/gebouwen. De verpachter dient 50% van de marktwaarde van de over te dragen fosfaatrechten aan de pachter te vergoeden.

Bron: Component Agro